Slagerij

Kees Schrijver is geboren in een heus slagersnest. Toen hij op 16-jarige leeftijd van de mavo naar de slagersvakschool ging, werkte hij al bij zijn ouders als productiemedewerker in de centrale werkplaats van de slagerij aan de Vogelzangseweg in Goes. Los van verkoop aan dit adres werd er vlees bewerkt voor de slagerijen in onder meer Heinkenszand, Kapelle en Goes.

In het familiebedrijf stond het ambachtelijke werk voorop. Zo werd er zelf leverworst en paté gemaakt. Kees leerde het vak niet alleen op school, maar vooral in de praktijk. De fijne kneepjes werden bijgebracht door zijn grote voorbeeld Sjef, roepnaam van Jozef van Belleghem, chef werkplaats in het bedrijf.

Kees schoof door naar de voorkant slagerij van zijn ouders en werd meer zichtbaar. Verkoop en klantcontact spraken hem enorm aan. In het bedrijf werd hij bedrijfsleider. Echter voor korte duur. Door de crisis begin jaren tachtig namen de hoeveelheid slagerijen af en ook de centrale werkplaats stopte.

Ondanks deze bewogen jaren wilde Kees verder in het slagersvak. Hij dacht al voorzichtig na over een eigen winkel. Op z’n 20e startte hij aan de Korte Kerkstraat in Goes zijn eigen slagerij. Zijn ouders waren apetrots, ondanks dat het een hele ommezwaai was. Kees viel niet meer onder het familiebedrijf.

Het beoogde pand stond leeg in 1984, maar werd daarvoor verhuurd aan de keten De Vleeschmeesters die waren gestopt. Een uitgelezen kans voor Kees om met deze compleet ingerichte slagerij direct na zijn opleiding een droom te vervullen. Extra mooi was toen ook Sjef bij de start werd aangenomen als slager.

Van slagerij naar culinair

Het interieur van De Vleesmeesters was in eerste instantie goed genoeg om te starten met de zaak. Later werd deze in 1995 gefacelift. Zo werd onder andere de toonbank opnieuw bekleed, kreeg de slagerij een nieuw wandmeubel en ging er een nieuw plafond in.

Een grotere transformatie kwam in de zomer van 1997. Vanuit Vlaanderen kwam het belegde broodjes concept overwaaien. Speciaal hiervoor richtte Kees een broodjescorner in wat direct een succes zou worden. In de eerste week zette het zelfs al bijna duizend gulden om.

Het interieur uit de jaren 80 raakte steeds verder gedateerd. Slijtage deed zich meer en meer voor en economisch waren diverse onderdelen allang afgeschreven. Maar verbouwen kost geld. En dat is toch lastig in tijden waarin je jaaromzetten ziet teruglopen.

Toch koos Kees ervoor om in 2012 de hele slagerij compleet te vernieuwen. Samen met Ennik Interieur werd er gekozen voor een mix van mode, horeca en slagerij die voorziet in gezelligheid, sfeer, warmte en een cleane look. Broodjes werden belangrijker, de uitstraling moet meer culinair uitstralen, meer horeca.

Door de jaren heen is het aanbod veelzijdiger geworden. Vroeger kocht men al het vlees in de slagerij, tegenwoordig komt de klant voor speciale soorten vlees, maar ook voor kant-en-klare maaltijden en verse salades. Kees is trots op de diverse kanten die zijn winkel heeft. De hele dag door is er leven in zijn zaak.